گاهنوشته هایم

جایی دور خواهم فراتر از هر جایی که بتوان در آن محو شد جایی دور از همه ی جسم ها و ظواهر دنیایی دور خواهم شد ،چون دلم خوش نیست بیزارم از آدم های شهر جایی دور خواهم طلبم را از که خواهم تا که آرام گردم؟ دل است دیگر اینجا حال و هوایش خوش نیست آرامشی جاودانه خواهم جایی به رنگ صاف دور دست های بی گرد و غبار جایی درو خواهم جایی که حتی خواب هایش صاف صاف صاف جایی که "من" دنیای اطرافم را میسازم جایی به لطافت گل های خوش عطر ،نهرهای آرام،جنگل یکرنگ سبز جایی دور خواهم پر از مهر و محبت و دوستی،صلح و صفا و خوشرویی گاهنوشته هایم ...

شعر و ترانه هایم بوی غم میدهندسروده هایم تماشایی از باغ خدا میدهدحزینم از این جهانطرد و مطرود شده است این ترانه هایمباغ مهر و نیک و شادی و خرمی خواهد این دلمگویی پاییزان گشته است این گیتیگویی بام خانه ام ژرف و عمیق در برف گشته استپاییزانه های دلم خزان گشته استدلم سنگینی میکندچشمهایم اشک گشته استبغض هوای گلویم را سخت تر کرده استجایی خواهم دنجدور از هیاهوی آدمیان و شهرنشینیسبک خواهم شد در هوای پاییزانه هایمپاییزانه های دلم خزان گشته استدلم هوای دیگر خواهدآه م از بامی دیگر خواهد،زیرا برف اینجا یخ گشته است. گاهنوشته هایم ...